Proporcjonalny urlop wypoczynkowy dla pracownika zatrudnionego w ciągu roku kalendarzowego

Zgodnie z art. 155¹ Kodeksu pracy, w roku kalendarzowym, w którym ustaje stosunek pracy z pracownikiem uprawnionym do kolejnego urlopu, pracownikowi przysługuje urlop wypoczynkowy:

1) u dotychczasowego pracodawcy – w wymiarze proporcjonalnym do okresu przepracowanego u tego pracodawcy w roku ustania stosunku pracy, chyba że przed ustaniem tego stosunku pracownik wykorzystał urlop w przysługującym mu lub w wyższym wymiarze;

2) u kolejnego pracodawcy – w wymiarze:

• proporcjonalnym do okresu pozostałego do końca danego roku kalendarzowego – w razie zatrudnienia na czas nie krótszy niż do końca danego roku kalendarzowego,
• proporcjonalnym do okresu zatrudnienia w danym roku kalendarzowym – w razie zatrudnienia na czas krótszy niż do końca danego roku kalendarzowego,

Pracownikowi, który przed ustaniem stosunku pracy w ciągu roku kalendarzowego wykorzystał urlop w wymiarze wyższym niż wynikający z pkt 1, przysługuje u kolejnego pracodawcy urlop w odpowiednio niższym wymiarze. Łączny wymiar urlopu w roku kalendarzowym nie może być jednak niższy niż wynikający z okresu przepracowanego w tym roku u wszystkich pracodawców.

Pkt 2 stosuje się odpowiednio do pracownika podejmującego pracę u kolejnego pracodawcy w ciągu innego roku kalendarzowego niż rok, w którym ustał jego stosunek pracy z poprzednim pracodawcą.

Przy ustalaniu wymiaru urlopu na ww. zasadach kalendarzowy miesiąc pracy odpowiada 1/12 wymiaru urlopu przysługującego pracownikowi zgodnie z art. 154 § 1 i 2 Kodeksy pracy (czyli rocznego urlopu w wymiarze 20 albo 26 dni). Niepełny kalendarzowy miesiąc pracy zaokrągla się w górę do pełnego miesiąca. Jeżeli ustanie stosunku pracy u dotychczasowego pracodawcy i nawiązanie takiego stosunku u kolejnego pracodawcy następuje w tym samym miesiącu kalendarzowym, zaokrąglenia do pełnego miesiąca dokonuje dotychczasowy pracodawca.

W związku z powyższym, pracownikowi, o którym mowa w pytaniu, zatrudnianemu od 1 kwietnia 2023 r., należy ustalić urlop w wymiarze proporcjonalnym, odpowiadającym okresowi zatrudnienia od kwietnia do grudnia (9 miesięcy w 2023 r.), który w tym przypadku wyniesie 20 dni (26 dni x 9/12 = 19,5 dnia ≈ 20 dni). Od dnia zatrudnienia pracownik może mieć ten urlop udzielany, zgodnie z planem urlopów, względnie w terminach indywidualnie uzgodnionych z pracodawcą.

Na przykład może nawet otrzymać cały urlop już w kwietniu, ale urlop może być też rozplanowany w inny sposób. Gdyby jednak pracownik pracował krócej niż do 31 grudnia 2023 r., to proporcjonalny wymiar urlopu trzeba będzie ponownie przeliczyć. Np. jeśli okres zatrudnienia pracownika trwałby od 1 kwietnia do 31 października 2023 r. (7 miesięcy), to miałby on prawo, u pracodawcy zatrudniającego pracownika w tym okresie, do 16 dni urlopu (26 dni x 7/12 = 15,16 ≈ 16 dni).

Należy naliczyć pracownikowi urlop wypoczynkowy od razu proporcjonalnie od kwietnia do grudnia. Skoro pracownik ma prawo do urlopu w wymiarze rocznym 26 dni, to wynika z tego, że zatrudnienie od 1 kwietnia 2023 r. nie będzie jego pierwszą pracą, a tylko wtedy nabywałby on sukcesywnie prawo do urlopu po przepracowaniu każdego miesiąca. Jak bowiem stanowi art. 153 Kodeksu pracy, pracownik podejmujący pracę po raz pierwszy, w roku kalendarzowym, w którym podjął pracę, uzyskuje prawo do urlopu z upływem każdego miesiąca pracy, w wymiarze 1/12 wymiaru urlopu przysługującego mu po przepracowaniu roku. Natomiast prawo do kolejnych urlopów pracownik nabywa w każdym następnym roku kalendarzowym.