Ryczałt z tytułu wykorzystywania samochodu służbowego do celów prywatnych a zasiłek chorobowy i ekwiwalent za urlop

Linia interpretacyjna dotycząca przepisów regulujących ustalanie podstawy ekwiwalentu pieniężnego za urlop wypoczynkowy zmierza w kierunku nieuwzględniania wspomnianego ryczałtu w podstawie wymiaru tego ekwiwalentu.

Zgodnie z art. 36 ust. 1 ustawy zasiłkowej podstawę wymiaru zasiłku chorobowego przysługującego ubezpieczonemu będącemu pracownikiem stanowi przeciętne miesięczne wynagrodzenie wypłacone za okres 12 miesięcy kalendarzowych poprzedzających miesiąc, w którym powstała niezdolność do pracy. Jednakże w myśl art. 41 ust. 1 ustawy zasiłkowej, przy ustalaniu podstawy wymiaru zasiłku chorobowego nie uwzględnia się składników wynagrodzenia, do których pracownik zachowuje prawo w okresie pobierania tego zasiłku zgodnie z postanowieniami układów zbiorowych pracy lub przepisami o wynagradzaniu, jeżeli są one wypłacane za okres pobierania tego zasiłku.

Wymienione przepisy stosuje się odpowiednio przy ustalaniu podstawy wymiaru świadczenia rehabilitacyjnego, zasiłku wyrównawczego, zasiłku macierzyńskiego, zasiłku w wysokości zasiłku macierzyńskiego i zasiłku opiekuńczego (art. 47 ustawy zasiłkowej). Jak stanowi art. 3 pkt 3 ustawy zasiłkowej, przez wynagrodzenie należy rozumieć przychód pracownika stanowiący podstawę wymiaru składek na ubezpieczenie chorobowe, po odliczeniu potrąconych przez pracodawcę składek na ubezpieczenie emerytalne, rentowe oraz ubezpieczenie chorobowe.

Za przychody ze stosunku pracy uważa się wszelkiego rodzaju wypłaty pieniężne oraz wartość pieniężną świadczeń w naturze bądź ich ekwiwalenty, bez względu na źródło finansowania tych wypłat i świadczeń, a w szczególności: wynagrodzenia zasadnicze, wynagrodzenia za godziny nadliczbowe, różnego rodzaju dodatki, nagrody, ekwiwalenty za niewykorzystany urlop i wszelkie inne kwoty niezależnie od tego, czy ich wysokość została z góry ustalona, a ponadto świadczenia pieniężne ponoszone za pracownika, jak również wartość innych nieodpłatnych świadczeń lub świadczeń częściowo odpłatnych.

Wartość pieniężną nieodpłatnego świadczenia przysługującego pracownikowi z tytułu wykorzystywania samochodu służbowego do celów prywatnych ustala się w wysokości:

W przypadku wykorzystywania samochodu służbowego do celów prywatnych przez część miesiąca wartość świadczenia ustala się za każdy dzień wykorzystywania samochodu do celów prywatnych w wysokości 1/30 kwot określonych wyżej.Jeżeli świadczenie przysługujące pracownikowi z tytułu wykorzystywania samochodu służbowego do celów prywatnych jest częściowo odpłatne, to przychodem pracownika jest różnica pomiędzy wartością określoną wyżej i odpłatnością ponoszoną przez pracownika (art. 12 ust. 1, 2a-2c ustawy o PIT).

Skoro podstawę wymiaru zasiłku chorobowego przysługującego pracownikowi (i innych świadczeń z ubezpieczenia chorobowego) stanowi przeciętne miesięczne wynagrodzenie, czyli przychód w rozumieniu przepisów o podatku dochodowym od osób fizycznych z tytułu zatrudnienia w ramach stosunku pracy, a przychodem takim jest w szczególności wartość pieniężna nieodpłatnego świadczenia przysługującego pracownikowi z tytułu wykorzystywania samochodu służbowego do celów prywatnych, określona ryczałtowo, to wartość wspomnianego świadczenia podlega uwzględnieniu w podstawie wymiaru zasiłku chorobowego (oraz innych świadczeń z ubezpieczenia chorobowego).

Z wyjątkiem przypadku, w którym pracownik zachowuje prawo do tego świadczenia w okresie pobierania zasiłku (świadczenia z ubezpieczenia chorobowego), zgodnie z postanowieniami układu zbiorowego pracy lub przepisami o wynagradzaniu, jeżeli świadczenie to jest wypłacane za okres pobierania tego zasiłku (świadczenia z ubezpieczenia chorobowego).

Przy uwzględnianiu w podstawie wymiaru zasiłku chorobowego (innego świadczenia z ubezpieczenia chorobowego) wartości pieniężnej nieodpłatnego świadczenia z tytułu wykorzystywania samochodu służbowego do celów prywatnych należy stosować wszystkie przepisy określające zasady ustalania podstawy wymiaru zasiłków ubezpieczonym będącym pracownikami, określone w art. 36–47 ustawy zasiłkowej, w tym art. 37 dotyczący uzupełniania tej podstawy. Omówione zasady odnoszą się również do ustalania podstawy wynagrodzenia za czas choroby (art. 92 § 2 kp).

Jak oblicza się ekwiwalent za urlop wypoczynkowy

Jak wynika z powyższego, wśród świadczeń, których nie należy uwzględniać w podstawie wymiaru ekwiwalentu za urlop nie wymieniono wprost (patrz wyżej pkt 1-11) nieodpłatnego świadczenia przysługującego pracownikowi z tytułu wykorzystywania samochodu służbowego do celów prywatnych.

Z drugiej strony, wśród komentatorów przepisów tego rozporządzenia wydaje się dominować pogląd, że wartości wspomnianego świadczenia nie należy uwzględniać w podstawie wymiaru ekwiwalentu za urlop. Na poparcie tego stanowiska przytaczany jest m. in. argument, że ryczałt za używanie samochodu służbowego do celów prywatnych nie jest świadczeniem na rzecz pracownika, a jedynie kwotą, od której należy naliczyć podatek dochodowy i składki ZUS.