Zdarza się, że pracodawca przyznaje swoim pracownikom składnik wynagrodzenia na określony czas. Może to dotyczyć dodatków (np. specjalnych, służbowych, motywacyjnych) na okres zwiększonych obowiązków lub dodatkowych zadań. Są przyznawane przez pracodawcę na jeden okres albo na kolejne okresy, bez przerwy lub z przerwami między poszczególnymi okresami przyznania składnika. Przyznanie składnika na określony czas wynika z warunków określonych w umowie o pracę lub innym akcie, na podstawie którego powstał stosunek pracy.
Jak wyliczyć świadczenia chorobowe, gdy pracownik przebywał na urlopach rodzicielskich
Pytanie:
Pracownica przebywała na urlopach związanych z rodzicielstwem do 31.12.2023 r. Od 07.02.2024 r. wpłynęło zwolnienie lekarskie z kodem „B”. Jaka podstawę przyjąć do wyliczenia chorobowego? Czy uwzględnić tylko styczeń 2024 roku? Czy uzupełniamy dodatkowe wynagrodzenie roczne za 2023 rok, jeśli pracownicy w ogóle nie przysługiwało, ponieważ nie przepracowała efektywnie ani jednego dnia w 2023 roku?
Odpowiedź:
Podstawę wymiaru świadczenia chorobowego należy ustalić na podstawie wynagrodzenia za styczeń 2024 r. Do tak ustalonej podstawy nie należy dodawać uzupełnionej trzynastki, ponieważ taki składnik w ogóle nie przysługiwał pracownicy za poprzedni rok.
Warto dodać, że w podstawie wymiaru zasiłków, nie uwzględnia się składników wynagrodzenia, jeżeli postanowienia układów zbiorowych pracy lub przepisy o wynagradzaniu nie przewidują zmniejszania ich za okres pobierania zasiłku. Zasada ta ma zastosowanie także przy ustalaniu podstawy wymiaru wynagrodzenia za okres niezdolności do pracy przysługującego na podstawie art. 92 kp oraz innych zasiłków w razie choroby i macierzyństwa, tj. zasiłku opiekuńczego, zasiłku macierzyńskiego i świadczenia rehabilitacyjnego. Dotyczy ona nie tylko premii ale także nagród, dodatków i innych składników wynagrodzenia przysługujących pracownikowi za okresy miesięczne, kwartalne, roczne itp.
Ustalając podstawę wymiaru świadczeń w razie choroby i macierzyństwa, uwzględnia się wynagrodzenie miesięczne, które pracownik otrzymał za okres 12 miesięcy kalendarzowych poprzedzających powstanie niezdolności do pracy. Jeżeli pracownik był u pracodawcy zatrudniony przez okres krótszy niż 12 miesięcy kalendarzowych, podstawę wymiaru zasiłku ustala się, uwzględniając wynagrodzenie pracownika z krótszego, faktycznego okresu zatrudnienia, za pełne kalendarzowe miesiące zatrudnienia. Te same zasady ustalania podstawy wymiaru stosuje się do wynagrodzenia za okres choroby, wypłacanego pracownikom na podstawie art. 92 Kodeksu pracy.
Jeżeli premie i inne składniki wynagrodzenia, w tym trzynastka, nie przysługują za okresy, z których uwzględnia się je w podstawie wymiaru zasiłku, podstawę tę ustala się bez tych składników.
Podstawa prawna:
Art. 36–38 ustawy z 25 czerwca 1999 r. o świadczeniach pieniężnych ubezpieczenia społecznego w razie choroby i macierzyństwa (tekst jedn.: Dz.U. z 2022 r., poz. 1732 ze zm.).
Podobne artykuły
Zobacz również
Aktualny numer Pokaż listę wydań »
Numer 275 Maj 2024 r.
Dostępny w wersji elektronicznej
Redaktor Portalu
Zapisz się na newsletter
